Mondrości Rzyciowe: Odsłona Pierwsza

Wspólnie z redakcją doszliśmy do wniosku, że czytelnicy naszego żurnalu są w niektórych kwestiach niewinni i nieświadomi, niczym łąka nieobesrana. Sznaucerek jak zwykle staje na wysokości zadania i postanawia pomóc wam odnaleźć w Rzyci sens. Pomocną dłoń wyciągają również blogaski, bo czymże my bez blogasków? Poszukiwałem materiału na pierwszą, debiutancką odsłonę. Z pomocą przyszedł Rejestr Blogów (i naprawdę moja doktorska mość się zastanowiła, czy tamta ekipa nie robi absolutnie żadnego sita i puszcza wszystko...? Wszystko. Jak leci) i jego odsłona z najnowszymi postami. 

Autorka bloga Dream Volleyball daje nam cenne wskazówki, jak ułożyć sobie życie uczuciowe. Niemniej jednak mam pewne wątpliwości, co w końcu spotkało bohatera pouczającego fragmentu. Przypuszczam, że kogoś zobaczył i chciał z tym kimś spędzić życie. Dalej sprawia wrażenie, jakby to życie już spędził, ale nie ma happy endu, zatem otrzymujemy ciekawą postać skondensowanego ducha, który umarł, ale żyje (zabili go i uciekł). Mondrość Rzyciowa? Nagraj video. Video zmieni twoją marną egzystencję lewitującej ektoplazmy.

Znacie to uczucie, kiedy widzicie kogoś i wiecie, że chcecie z tą osobą spędzić całe swoje życie? Gdy to się spełnia, to gratuluję. Mnie to spotkało, ale ta historia nie ma happy endu, przynajmniej nie na chwilę obecną i właśnie tym video mam nadzieję, że to się zmieni…

Mamy lato, lato w pełni, upał w pełni i Mjut w maślance (też w pełni); ale autorka stworzyła Romansidło Jesienią, czy to oznacza, że jest już trochę nieaktualne? Fragment, który jest kolejną poradą jak żyć, wybitnie mojej doktorskiej mości się spodobał i mam nadzieję, że mimo wszystko można taką poradę wcielić w życie również latem (a także wiosną i zimą). Zatem zapamiętajcie, moi drodzy. Nie ściągajcie biżuterii, bo będziecie w złej formie. Kondycja pewnie się też pogorszy. I dostaniecie zadyszki na bazarze.

Mimo, że byłam wykończona, po mojej głowie tłukły się uporczywe myśli. Gdzie jest Damon? Czy jest cały? Ta suka ściągnęła mu pierścień, więc raczej nie był w najlepszej formie.

Mam również Złoty Przepis, Przepis Złoty dla wszystkich randkowiczów, którzy pragną czegoś romantycznego, a nie wiedzą… jak się do tego zabrać. Tak, tak, już widzę wasze miny i słyszę niemalże myśli „co Plague może o tym wiedzieć? Co średniowieczny lekarz od dżumy może wiedzieć o romantyzmie, skoro szczytem delikatności było dlań kładzenie (nie ciskanie) żaby na poszkodowanego?” Wiem niewiele, zgoda. Ale autorka bloga Her Draco jest w tym temacie nieco bardziej zorientowana!

Delikatnie odsunął się od niej, by ponownie widzieć jej twarz. Pocałował ją. Oboje zamknęli oczy i pogłębili pocałunek. Nigdy jej tak nie pocałował. Wszystkie jego pocałunki były namiętne i pełne pożądania. Ten jeden jedyny i szczególny był delikatny i subtelny, a mimo to wypełniony całym uczuciem, którym ją darzył. Delikatnie zaczął posuwać się w stronę łóżka wciąż nie przerywając pocałunku. Wziął ją na ręce i położył ostrożnie na pościeli jakby była z porcelany. Ułożył się obok niej. Teraz, gdy nieco się odsunęła, mógł podziwiać jaka jest piękna. Pogładził ją koniuszkami zimnych palców po policzku, a następnie po ręce. Pod wpływem jego dotyku na jej oliwkowej skórze pojawiła się gęsia skórka. Delikatnie uniósł koniuszki ust w geście zadowolenia.

 - Ta noc jest taka piękna… - westchnęła cichutko.

 - To ty jesteś piękna – wyszeptał.

A teraz coś, co zmieni wasz światopogląd i ułatwi życie – prawdziwa Mondrość Rzyciowa. Analizuję fragment opowieści autorki Mowy Snów, gdyż jestem pewien, że ukryto w nim przepis na grzebanie w cudzych wspomnieniach. Diabeł (proszę o wybaczenie papieża. Papież rozumie, takie sformułowanie) tkwi najwyraźniej w pewności oraz jej braku. Musimy mieć pewność, której nie możemy zaprzeczyć i ta pewność musi wiązać się z przekonaniem. Dobrze jest się z nim usilnie spierać. Przekonanie (lub pewność lub zaprzeczenie) musi również mieć namiastkę prawdy. I gdy dojdziemy do takiego stanu, zobaczymy wspomnienia. Nie udało mi się jeszcze sprawdzić, czy działa to na wszystkich (czy tylko na Marzeny), gdyż nie dostąpiłem takiego rozchwiania emocjonalnego. Niemniej jednak, nie zrażam się. 

 

Coś, nad czym ewidentnie nie panowałam, czego źródła nie potrafiłam odkryć, dostarczało wciąż nowe dawki pewności, że przed chwilą zobaczyłam część wspomnienia Marzeny. I to niezdatne do wytłumaczenia przekonanie, z którym starałam się usilnie spierać, kazało mi zrobić wszystko, bym nie mogła zaprzeczyć, że kryje w sobie namiastkę prawdy.

Pierwszą Mondrością Rzyciową tego fragmentu są dwie Mondrości Rzyciowe. Drodzy czytelnicy, teraz dowiecie się, jak nie strzelać towarzyskiego samobója. Co dziwne, z takimi samobójami ma problem Wojciech Szczęsny, który miał pecha grać pierwsze skrzypce w opowiadaniu pod adresem MyLife Is Wojtek Szczęsny. Ad rem, moi mili. Nawet taki nieaktualny Plague wie, że zamawianie seksu na plaży w kraju, gdzie nazwa drinka to nazwa rodzima, jest fopasem. Bo kelner może zechcieć odmówić? A poza tym, zamawianie seksu na plaży dla prawie-nieznajomej osoby? Także pamiętajcie, drodzy czytelnicy. Mniejszym fopasem będzie zamówienie Malibu z mlekiem. To bym wam poradził. Jednakowoż tutaj mamy do czynienia z drinkami chodzącymi, więc zaczynam mieć wątpliwości, kto z kim i gdzie na seks pójdzie. 

- Poproszę Sex on the beach dla tej pani - wskazałem palcem na przypominającą mi kogoś blondynkę. Położyłem na blacie dziesięć funtów i podałem je barmanowi, który po chwili w ręku trzymał napój i zanosił go do niebieskookiej, która była ubrana w dość krótką czarną sukienkę i czarne szpilki. Jej makijaż dodawał charakteru strojowi, w którym obecnie była. Czerwone jak krew usta, aż chciało się całować i ten drink zrobił wielki krok w jej stronę, ponieważ wiedziałem że podejdzie do mnie. Tak też się stało, bo po chwili stała koło mnie z zamówiony drinkiem.

 - Odbiło ci Wojtek - prawie krzyknęła blond włosa.

Ostatnia Mondrość Rzyciowa na dziś, to sposób na Vold-radar. Wszyscy goście z łysiną (w najdrobniejszym świetle świecącą)(hu, wizualizuje mi się światło w formie brokatu…) są poplecznikami Toma. Bo tak, bo kropka. Bo Ginny nie miała wątpliwości. Moja doktorska mość analizuje również rozpiętość morderczego spojrzenia. Próbuję mu ustanowić skalę, by Mondrość Rzyciowa była bardziej pomocna. I nadal nie wiem, czy 0 to sklepowy złodziejaszek, a 10 oznacza prześladowcę staruszek, czy może moje rozumowanie poszło nie do końca w dobrą stronę…

Wysoki, umięśniony mężczyzna z świecącą w najdrobniejszym świetle łysiną, powoli sunął nogami w stronę lady[...]Ginny nie miała wątpliwości, że był on jednym z popleczników Toma.

 [...]Ginny parsknęła śmiechem, choć wiedziała, że nie powinna. Teodor posłał jej spojrzenie godne największego mordercy.