Mondrości Rzyciowe: Kontrowersyjnie. Styl i seks.

Dzień dobry, witam państwa bardzo serdecznie i zapraszam na nową odsłonę Mondrości Rzyciowych. Rzekłbym, że dziś wydanie specjalne, gdyż całość uwieczni tekst "Moja własna kraina. Poradnik hodowcy". Z góry jednak uprzedzam, że śmiesznie nie będzie, gdyż szczyt osiągnąłem dawno i nadciąga tendencja spadkowa. Postaram się to zrekompensować moim własnym rysunkiem, który jest interpretacją wspaniałego fragmentu. Co więcej? Porozmawiamy o zaręczynach, zrobimy garden party i pochylimy się nad niecodziennymi dewiacjami. 

Zanim wyruszymy w podróż, powinniśmy wybrać środek transportu. Osobiście nie polecam pociągów, zwłaszcza tych polskich. Kiedyś dużo nimi podróżowałem, ale to inne czasy były. Kultura panowała. Dziś większość ludzi posiada samochody. (Mistrz dygresji Plague: Krulik. i Mjut próbują mnie usilnie namówić, bym wreszcie zdobył patent na prowadzenie tegoż wehikułu, jednak wrodzona niechęć do przedmiotów owalnych - na przykład kierownic - skutecznie mi to uniemożliwia...) Ad rem! Fascynującym wynalazkiem są samoloty. Nigdy tym stalowym ptakiem nie leciałem, jednak często zatrzymuję się na ulicach i obserwuję te podniebne cuda. Zawsze fascynował mnie pewien mechanizm. Czy z samolotem jest jak z autobusem? Kupuję bilet, stawiam się punkt szesnasta i szesnasta dziesięć wylatujemy? Gdy szukałem blogów, które mogą zagościć w dzisiejszej odsłonie Mondrości, trafiłem do roksiroksi. i dzięki niej moje życie stało się lepsze! Poznałem odpowiedź na nurtujące mnie pytanie!

Od razu zabrałam się za pakowanie, gdy moja walizka była pełna sprawdziłam o której mam lot. Akurat miałam za równą godzinę. Wzięłam walizkę, torebkę i ruszyłam na przystanek. Siedziałam z 5 minut i wreszcie podjechał autobus jadący na lotnisko. Wsiadłam do niego, wygodnie usiadałam i odjechaliśmy. Z każdym kolejnym przystankiem było co raz więcej i więcej ludzi. Było tak ciasno, że nie było czym oddychać. Dusiłam się tam, dobrze, że właśnie teraz wysiadałam. Wysiadłam i skierowałam się na lotnisko. Przy kasie kupiłam bilet i szybko pobiegłam do bramki. Po paru formalnościach byłam już na pokładzie. Chciało mi się spać, więc złożyłam słuchawki na uszy i próbowałam zasnąć po paru minutach odpłynęłam w krainę morfeusza.

Nie ma lotu? Nie ma autobusu na lot...? No to może statkiem. Statki też lubiłem, chociaż zawsze narzekałem na pewien dyskomfort. Kajuta kajutą i prycza pryczą. Nie ma to jak zapach mokrego pokładu o poranku. I chociaż zalet wiele, to minus jeden i konkretny. Łazienek brak. Przyznaję, rozbestwiłem się i dziś za każdym razem rozpływam się nad obecnością łazienki w każdym miejscu! Bo wiecie, za czasów mojej młodości to miska... miednica... wiadro. Te sprawy. I wzdrygam się, gdy pomyślę o starych statkach, które kursowały w średniowieczu. Ha! Chciałbym być piratem, oni na takie drobnostki uwagi nie zwracali. A może prawda była zupełnie inna? Wątpliwość zasiała Lola Tasak . Bo widzicie... u niej piracki statek miał łazienki w kajutach!

Rozejrzałem się po pomieszczeniu. Wyglądało prawie tak samo jak kajuta Damaris. Jedna prycza przymocowana łańcuchem do ściany jedna średniej wielkości szafka z wieloma szufladami duże lustro opierające się o jedną z ścian coś na kształt biurka stojącego naprzeciwko drzwi wejściowych brak okien i wąskie drzwi do łazienki.

Dotarliśmy na miejsce? Ha! Czas na zabawę! Przyjęcie, meeting towarzyski, poobiedni jour-fixe. Kamila Horan bardzo zgrabnie opisuje plac, który do tego celu nadaje się perfekcyjnie! Dopisuję to do listy rzeczy potrzebnych do szczęścia. Znajdę taki plac i urządzam najwspanialsze przyjęcie pod słońcem! 

Dojechaliśmy na miejsce. Od razu w oczy rzucił mi się ogromny plac i wiele atrakcji. Już się nie mogłam doczekać aby ze wszystkich skorzystać. Chciałam sięgnąć do klamki i otworzyć drzwi jednak okazały się zamknięte. Dopiero Niall wyszedł i mi je otworzył.

Wiem, że dużą popularnością cieszą się na imprezach grille. Osobiście wolę ognisko, jednak nie udało mi się jeszcze przekonać Mjuta i Krulika. byśmy kiedyś na działce je rozpalili. Zazwyczaj kończy się na patrzeniu w ledwo żarzące się węgielki w tym blaszanym urządzeniu, które Mjut zajadle polewa piwem miodowym, by lepiej się paliło. Sensu w tym jeszcze nie odnalazłem, ale się staram. Być może robimy coś źle? Vittoria robi to trochę inaczej. U nas zazwyczaj piecze się kiełbasę, jakiś kawał podejrzanego mięcha lub kabanosy, natomiast wspomniana autorka bloga All is well that ends well sugeruje wrzucić na ruszt człowieka. Człowieka, który wcześniej asymilował pokłady czarnej magii! Może to daje jakiś aromat, ja wiem...?

W stronę jej ciała zaczęły przemieszczać się pokłady czarnej magii, a następnie powoli wstępowały w nią bądź oplatały. Nie mogłem oderwać oczu, było to zarazem tak straszne i intrygujące. Niespodziewanie Jasmine zachwiała się i wpadła mi w ramiona. Wyglądała przy tym na wycieńczoną, mimo to podniosła się, co tylko pogorszyło jej stan, zemdlała. Delikatnie wziąłem ją na ręce, zaniosłem pod Grilla i położyłem, podpierając o ścianę.

Wszyscy świetnie się bawią. Gra muzyka, są balony i lampiony, nawet alkohol mamy przyzwoity i nie jest jakiś drewutniowy piwniczny samogon! Co można teraz zrobić? Na przykład się oświadczyć! Nigdy tego jeszcze nie robiłem i w planach nie mam, ale tyle już czytałem o reakcjach kobiet. Płacz, wrzaski, radość. Tak się ponoć dzieje, gdy białogłowa wsunie na palec pierścionek. A gdy prezent kobiecie się nie spodoba...? Gdy kamień będzie w innym kolorze niż ten ulubiony? Cóż, wtedy propozycję trzeba odrzucić. Najlepiej z klasą; tak radzi Alicja Czerniawska.

- A więc ?- zapytał . - wyjdziesz za mnie ?.

Dziewczyna wzięła głęboki oddech. Spojrzała mu w oczy i powiedziała :

- nie. - lekko kiwając głową.

Wyciągnęła rękę i dotknęła jego twarzy. - Przepraszam - dodała. Uniosła suknię, odwróciła wzrok i wyszła z sali.

No dobrze, może nie wszyscy z marszu chcą się oświadczać na kameralnych garden party. Niektórzy preferują inne rodzaje rozrywki. Zwykle jestem w tych sprawach bardzo tolerancyjny i naprawdę staram się nie zaglądać ludziom do sypialni, ale niektóre dewiacje po prostu dziwią! A zdziwiłem się dzisiaj mocno, gdy przeczytałem fragment opowiadania wspominanej już autorki (roksiroksi.) i nie pozbędę się już wizji mężczyzny, który kopuluje ze ścianą najbliższego wieżowca...

To tak bardzo boli, chuj z Tobą Bieber. Nienawidzę go, nienawidzę. Jestem w nim zakochana a on to wykorzystał żeby mnie przelecieć jak pół miasta, byłam cholernie naiwna.

Niektórzy miewają inne problemy związane ze sferą własnej seksualności (i nie mowa o problemie ze znalezieniem jakiegoś bloku mieszkalnego z gładką ścianą); wspomina o tym Venetiia Noks. Prawie rozumiem rozterki biednej panny Granger... Wiecie, że spotkała ją krzywda? Jest dziewicą, a nie powinna! No i właśnie z panem Malfoy'em zachodzą w głowę, jak ten problem rozwiązać.

--Jak mówiłem, postarałem się coś wymyślić. Są trzy możliwości... - zaczął mówić.

 --Trzy? Myślałam, że tylko jedna – wypaliła, nim zrozumiała, że mówi to na głos.

 --Trzy. Pierwsza to eliksir. Severus może go ugotować, nie wiemy jeszcze jak to działa, bo Snape nigdy go nie robił, ale według opisu po jego spożyciu dziewictwo... znika.

 Hermiona spojrzała na niego zaskoczona. Miała pozbyć się swojej niewinności, pijąc jakąś podejrzaną, dziwną miksturę? To jakaś bzdura!

 --O metodzie tradycyjnej ci nie opowiem, bo pewnie wyczytałaś już wszystko w książkach – Draco wyglądał, jakby za chwile miał się udławić własnym językiem.

 --Tradycyjnej... - powtórzyła głupio.

(…)

--Więc zostaje trzecia metoda... - Draco wstał od stolika i podszedł do swojego biurka, po czym wyjął z niego jakąś drewnianą skrzyneczkę.

 Położył ją przed Hermioną, a sam wrócił na swoje krzesło na przeciwko niej, przyglądając jej się uważnie.

 --Co to jest?

 --Otwórz.

 Uniosła lekko wieczko, jakby z obawą, że z drewnianej skrzyneczki, zaraz coś wyskoczy. To co znalazła w środku sprawiło, że śniadanie podeszło jej do gardła.

(…)

Czy on serio brał pod uwagę, że mogłaby stracić dziewictwo z kawałkiem zimnego plastiku? Na sam widok tego ohydnego urządzenia czuła mdłości, a co dopiero na myśl o...

(…)

Hermiona nadal siedziała nieruchomo, wgapiając się w imitację męskiego członka, jakby ta miała odpowiedzieć jej na egzystencjalne pytania od pokoleń dręczące ludzkość.

No dobrze. Jednak, żeby mieć problemy, trzeba na przyjęciach zostać dostrzeżonym. A nic nie sprawdzi się lepiej niż niecodzienny wygląd! Wie coś o tym Like Honey^^. Jej bohaterki z pewnością w tłumie nie giną. Ja wprost zostałem nimi oczarowany. Oczarowany tak bardzo, że stworzyłem portret, który bazuje na ich opisie. Wydrukuję go sobie i powieszę nad łóżkiem.  

 

Podeszła do nich bliżej tak że mogła dokładnie się i przyjrzeć. Pierwsza z nich miała bladą skórę , i fioletowymi oraz przeźroczysto - niebieskie oczy.Ta laska wygląda jak duch.Było widać że druga lubiła samoopalacz.Miała skórę jakby właśnie wyszła z solarium.Na ramiona opadały jej ciemno niebieskie , lekko pofalowane włosy.Mimo iż miała mocny makijaż można było zauważyć dużo naturalnych cech jej wyglądu.Największego uroku dodawały jej brązowe oczy , wyglądały jak by ktoś pomalował je kredkami Bambino. Trzecia , no cóż...kopia brązowookiej. Tyle samo samoopalacza , tyle samo makijażu. Zobaczyła że one też ją obserwowały , a po chwili zaczęły iść w jej stronę. No , to się zaczyna.To już jeden krok do zemsty. Stały na przeciwko siebie patrząc sobie prosto w oczy.Ktoś inny pomyślał by sobie że zaraz wyciągną broń i zaczną się zabijać. Biało włosa podała jej zieloną kartkę ,  odwróciła się i zacząć iść przed siebie.Dwie z nich patrzyły nadal na nią.Wydawało jej się że jedna z nich miała złote oczy , jak ...smok? Jej źrenice nie były okrągłe , lecz owalne, a soczewka złota.

Mondrości, rad i wskazówek było wiele, a jeszcze obiecany przeze mnie poradnik, na którym kończymy dzisiejszą odsłonę. Przyznam, że zainspirowała mnie Katte, która chyba zna się na rzeczy i wie, jak najlepiej hodować własną krainę. Przyjrzymy się temu więc, by nowicjusze nie popełniali błędów i dbali jak najlepiej o swoje wzrastające dzieło. 

1. Należy zadbać, by w Krainie była tania siła robocza do uprowadzania. 

Wśród wszystkich najszlachetniejsze są ummi, będące na wyginięciu, gdyż ich rodzima kraina, leżąca daleko na północy, co roku jest atakowana przez nieprzyjazne ludy zza gór, które uprowadzają wszystko co się da – konie, krowy, owce, a także biorą ludzi w niewolę, gdzie są bestialsko traktowani.

2. Należy pamiętać, by Kraina rodziła rośliny przyjazne ludziom.

Droga nie była męcząca. Powiedziałbym wręcz przeciwnie – była ciekawa i wiodła malowniczymi polami porośniętymi zbożami, trawą oraz kolorowymi kwiatami z właściwościami leczniczymi oraz spożywczymi.

3.  Należy się ze swoją Krainą utożsamiać. To sprawia, że lepiej rośnie.

Tak, jesteśmy krainą, w której niczego nie brakuje, a nadmiar wysyłamy innym, zaprzyjaźnionym z nami krajom.

4. Krainę należy odpowiednio nawadniać w pierwszej fazie wzrostu.

Z góry doskonale widzieliśmy krystaliczną, nieskażoną ani nie zmąconą niczym taflę głębi.  Z zadowoleniem zeszliśmy na dół, ściągając po drodze buty. Wbiegliśmy do morza  z Cyganem, mocząc spodnie aż do bioder, jednakże nie  przejmowaliśmy się tym zbytnio.

5. Krainy lubią odniesienia do kultów religijnych.

Zaniepokoiło mnie trochę zachowanie kapłanki, która przecież dawno była po ślubach i mogła spacerować po wodzie, w przeciwieństwie do innych – nieświęconych kobiet z sanktuarium.

6. Trzeba zadbać, by w Krainie powstała odpowiednia infrastruktura. 

[port] Wyminąłem kapłankę, by dokładnie przyjrzeć się budowli. Zgadzał się opis, gdyż był on  usytuowany nad wodą, tylko w miejscu niedostępnym z okolic, w którym mieliśmy odpoczynek. Ogromny, na kilkanaście okrętów wojennych, nadawał się idealnie do przechowywania tajemnic. Porośnięty był bluszczem, który  maskował białe deski  oraz niebieski wyblakły dach. Widać było powybijane witraże oraz gdzieniegdzie dziury w ścianach. Pomost schodził do wody, jakby się zarwał i zatopił.